Bediening
De bediening is redelijk simpel. Er wordt gebruik gemaakt van een slimme cursor, dat wil zeggen wanneer je de cursor over een hot spot op het scherm
schuift, verandert de cursor al naar gelang de actie die je daar kunt ondernemen. Bij voorwerpen die je op kunt pakken, verandert de cursor bijvoorbeeld in een grijpend handje. Je hebt je inventory continu in beeld
en kunt de voorwerpen in je inventory naar eigen inzicht sorteren. In de inventory kan een onbeperkt aantal objecten opgeslagen worden. Sorteer regelmatig om het overzicht te bewaren.
Je hebt een ruim aantal slots voor het opslaan van spelsituaties. Dit is met name in de laatste fase van het spel - waar iedere minuut telt - geen
overbodige luxe. Wanneer je onverhoopt om het leven komt, vertelt Arthur C. Clarke je persoonlijk dat je beter op moet letten. Je krijgt vervolgens de mogelijkheid om terug te keren naar de plaats waar je de fout
gemaakt hebt. Ik vind dit persoonlijk een hele aardige optie, aangezien het voorkomt dat je - doordat je al een tijdje niks opgeslagen had - hele spelsituaties opnieuw kunt doen.
Moeilijkheid
In RAMA wordt je geconfronteerd met drie soorten puzzels:
- Logische reeksen: zoek het ontbrekende puzzelstuk in een logische reeks om een deur te kunnen openen.
- Technische puzzels: probeer de werking van een apparaat te achterhalen. Als je bijvoorbeeld ziet hoe een biot met behulp van een
lichtstraal een deur opent, weet je dat je die deur met een lichtstraal kunt openen.
- Berekeningen met (buitenaardse) getallen en (cijfermatige) reeksen.
De eerste twee typen puzzels leverden voor mij weinig problemen op. De berekeningen - nodig om RAMA tot een goed einde te brengen - zorgden in
eerste instantie voor de nodige hoofdbrekens. Maar als je eenmaal door hebt hoe je het aan moet pakken, is het best te doen. Ik begon het op een gegeven moment zelfs leuk te vinden.
Spelplezier
RAMA is een leuk spel om te spelen. De puzzels vormen een flinke uitdaging en de omgeving is zo vreemd en onwerkelijk en tegelijkertijd zo
fantastisch en mooi, dat je eigenlijk voortdurend met verbazing om je heen kijkt. Prachtig zijn ook de scenes waarin je in contact komt met de Avians en de Octospiders. Het spel is zelfs zo mooi vormgegeven, dat ik
het zondermeer zo opnieuw zou kunnen spelen, alleen maar om weer rond te mogen lopen in die fantastische omgeving.
Ik heb eigenlijk slechts drie klachten over RAMA. De eerste is dat de eerste helft van het spel wat te tam op gang komt. Je kunt eindeloos
rondzwerven en er is weinig tot geen spanning. Dit wordt overigens in het tweede deel van het spel ruimschoots goed gemaakt.
Een ernstiger tekort ontdekte ik toen ik op een gegeven moment ontdekte dat ik een voorwerp dat ik reeds in het begin van het spel had moeten
verkrijgen, vergeten was op te pikken. Zonder dat voorwerp - dat de relatie tussen de cijferreeksen van de mens, avian en octospider verklaart - kun je op een gegeven moment gewoon niet meer verder. Ik kon echter
niet meer terug om het op te halen en kon niets anders doen dan een eerder opgeslagen spelsituatie oproepen.
Mijn derde klacht behelst het laatste stuk van het spel, waarin je zes uur de tijd hebt om een atoombom te vinden en onschadelijk te maken. Door
deze tijdslimiet heb je nauwelijks nog de tijd om uitgebreid rond te kijken op de locaties die je bezoekt, waardoor met name je bezoek aan de Octospiders erg gehaast verloopt. Mijn tip is om in dit laatste stuk je
spel zeer regelmatig op te slaan, kijk vervolgens rustig rond en probeer de puzzels op te lossen. Als je eenmaal weet wat je moet doen, roep je de laatst opgeslagen spelsituatie op en los je de puzzels in een
moordend tempo op.
|